آغاز ولایت و امامت امام مهدی (عج) مبارک باد
گاهی اوقات برخی از مناسبت‌ها و امور مذهبی باتوجه به فرهنگ جوامع، نام جدیدی پیدا می‌کنند که این گونه واژه‌گزینی‌ها، به عرف و ادبیات و فرهنگ هر جامعه بستگی دارد. اما بعضی واژه‌ها هر چند ممکن است که در عرف و ادبیات معنای عظمت و بزرگی را برسانند، اما مناسب شخصیتی چون امامان نیستند، مخصوصا اگر آن‌ها را در ادبیات دینی و اجتماعی تکرار کنیم و رواج بدهیم.

تاجگذاری، واژه‌ای است که در فرهنگ ما ایرانی‌ها برای پادشاهان و سلاطین به کار می رود. در گذشته هنگامی که پادشاهی، فرد بعد از خود را تعیین می‌کرده، جشن با عنوان تاجگذاری برای آن برگزار می‌کرده است. جای شک ندارد که شیوه حکومت و رفتار پادشاهان طول تاریخ، هیچ شباهتی با شیوه حکومتی اهل‌بیت (ع) ندارد و از این حیث، چنین نامی برای آغاز امامت امام زمان (عج) پسندیده نیست.

امامان معصوم، توسط خداوند متعال انتخاب شده و به پیامبر ابلاغ می‌شود ودر مراحل بعدی توسط امام قبلی به امام بعدی ابلاغ می شود، البته احادیثی از رسول خدا(ص) رسیده که امامان دوازده گانه بعد ازخود را به طور کامل معرفی کرده است؛ پس لازم است که شیعیان از رواج واژه های این چنینی که برای پادشاهان بکار می‌رود، خودداری کنند.

ادامه »

منظور ازروایت مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَيْتَةً جاهِلِيَّةً (کسي که بميرد و امام زمان خويش را نشناخته باشد، در واقع به مرگ جاهليّت مرده است وسائل الشيعه، ج 16، ص 246) چه می باشد؟
بدون تردید منظور از معرفت امام، تنها شناخت ظاهرى و شناسنامه ای امام نیست، زیرا دوست و دشمن و موافق و مخالف، در این زمینه یکسان هستند و چنین ملاک ساده ای نمی تواند مرگ کسی را در حکم مرگ جاهلیت قرار دهد.
تمام افرادی که در روز عاشورا مقابل امام حسین (ع) صف آرایی کردند و تشنه خونش بودند و به فجیع ترین شکل، ایشان و خاندان پاکش را به شهادت رساندند، حسب و نسب والای ایشان و اینکه نوه رسول خداست و اینکه پیامبر چه میزان او را دوست داشت و… را به خوبی می دانستند، اما یقینا جایگاه واقعی و مقام امامت او را نمی شناختند پس قطعا مراد از معرفت نامبرده در روایت، تنها شناخت ظاهرى و شناسنامه ای امام نیست بلکه مقصود، شناخت جايگاه والای الهی و اعتقاد به ولايت و واجب الاطاعة بودن اوست.

ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌های حرام است. به‌همان‌گونه که پیش از ظهور اسلام، در دوران جاهلیت، جنگ و خونریزی در این ماه‌ها ممنوع بود، پیامبر اسلام نیز همان را تأیید کرد.محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح الجنان بیان شده است.محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.

حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شویم:

غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج فاطمه و علی، ورود علی به اسلام ، نبرد کربلا – تاسوعا و عاشورا و قتل حسین و اسارت خاندان حسین به کوفه و شام.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل محمد امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض خاندان برمکی و دولت برمکیان، واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

عروج ادریس به آسمان، استجابت دعای زکریا ، عبور موسی از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

سخن اول:اگردرست به قرآن عمل میکردیم باعمل خوددیگران راجذب میکردیم؛زیرامردم غالبا خواهان وطالب نورهستند،قرآن ،انسان رابه غایت کمال انسانی می رساند.ماقدردان قرآن وعدیل آن:اهل بیت (ع)نیستیم.                                                              سخن دوم:جهت استجابت دعااین امورلازم است:ثناوتعظیم وتمجیدحضرت حق تعالی-اقراربه گناهان واظهارندامت ازآن(توبه)-صلوات برمحمد وآل محمد(ص)-بکاءوگریه بعدازاینها،درخواست حاجت کندالبته اگراین مطالب درسجده باشدمناسب تراست.                                                                                                                                                                 سخن  سوم:چندتوصیه برای دوری ازریا،لاحول ولاقوه الابالله زیادبگویید برای درمان عصابیت،زیادصلوات بفرستیدبرای تمرکزفکرزیادلااله الاالله بگویید برای رفع اختلاف زوجین، صدقه متعددبه اقرادمتعددبدهیدبرای رفع شروبلابخوانید:اللهم صل علی محمد وآله وامسک عنا السوء                                                                                                                                   سخن چهارم:کسی که می خواهد روزی اش فراوان شود،این ذکررابسیاربگویدودرآغازوپایان یک صلوات بفرستد:اللهم اغننی بحلالک عن حرامک،وبفضلک عمن سواک:خدایا!مرابه وسیله حلالت ازحرام خویش بی نیاز کن،وبه فضل وبخشش خودت،ازهرچه غیرخودت بی نیاز ساز                                                                                                                          سخن پنجم:بکاءبرمصائب اهل بیت (ع)وبخصوص سیدالشهدا(ع )شایدازآن قبیل مستحباتی باشد که مستحبی افضل ازآن نیست!بکاءمن خشیه ا…گریه ازترس خداوند،آن هم همین جوراست شاید افضل ازآن نباشد!                                                 سخن ششم:ذکرخدا که حدی ندارد،اعم ازذکرقلبی ولسانی،بلکه اعم ازذکر بدنی است.چون تمام طاعات وهمه آنچه مرضی خداست ،ذکر…است.                                                                                                                                                             سخن هفتم :مدام به قرآن نگاه کردن دوای دردچشم است.                                                                                                سخن هشتم:ملائکه صدای ماراضبط می کنند،هم ازگفتارما،هم ازاصل ونیت گفتارماکه به داعی الهی صادرشده است،یانفسانی یاشیطانی ،عکسبرداری می کنند.                                                                                                                              سخن نهم:خداوندتوفیق بدهدبه اینکه هرچه میدانیم عمل کنیم؛اگرعمل کردیم به آنچه که میدانیم وزیرپانگذاشتیم وچشممان رانپوشاندیم.ودست روی چشم بگذاریم ،هیچ چیزرانمی بینیم .عمل نکردن به معلومات هم همین طوراست.                             سخن دهم :مواعظ عملی ،بالاتروموثرترازمواعظ قولی است.                                                                                    سخن یازدهم:ترک معصیت،حاصل نمی شود به طوری که ملکه شخص بشود،مگربادوام مراقبه ویادخدادرهرحال وزمان ومکان ودرمیان مردم ودرخلوت.